Wykonywane jako rutynowe i będące przed kilkunastu-kilkudziesięciu laty standardem rejestracje EEG na papierze obecnie powoli zastępowane są przez zapisy cyfrowe. W chwili obecnej nie są już produkowane aparaty EEG do zapisu na papierze, jednak w bardzo wielu pracowniach są one nadal używane i bardzo dobrze funkcjonują.
Papierowe zapisy EEG mają kilka cech, które ograniczają ich użyteczności, co jednak nie zmienia faktu wysokiej przydatności zapisu EEG w diagnostyce medycznej. Analiza zapisu EEG wykonywana jest głównie metodą wzrokową, jedyną możliwość dokładniejszej oceny badania stanowią pomiary wykonywane przy pomocy linijki. Zapis może być oglądany tylko w takim montażu (montaż jest to sposób połączenia elektrod na głowie pacjenta, występuje kilka typów montaży), jaki był fizycznie ustawiony w czasie wykonywania badania. Podobnie rzecz ma się z zastosowanymi filtracjami, wzmocnieniami, szybkością przesuwu papieru. Analiza zapisu jest czasochłonna i mocno uzależniona od doświadczenia osoby opisującej badanie. Nie do pominięcia jest również zużywanie dużych ilości papieru. Ponadto problemem każdej pracowni jest magazynowanie i archiwizacja badań, które zajmują bardzo dużo miejsca.
Na zdjęciu powyżej aparat EEG Model 1 firmy Grass – pierwszy komercyjnie dostępny aparat EEG (zdjęcie z faceboka firmy Natus)