Parametry stosowane do mapowania można podzielić na trzy główne grupy. Są to:
- wielkości fizyczne podlegające bezpośredniemu pomiarowi,
- wielkości fizyczne, które nie są mierzone a obliczane,
- wielkości nie istniejące fizycznie a jedynie będące wynikiem obliczeń.
Ad 1). Do wielkości istniejących fizycznie zaliczamy przede wszystkim napięcie (woltaż) zapisu EEG, które jest bezpośrednio mierzone przez wzmacniacz EEG. Wielkość ta, wykreślana na papierze lub monitorze komputera i znana jako zwykły obraz EEG jest jednym z podstawowych parametrów używanych do mapowania.
Ad 2). Do wielkości fizycznych obliczanych na podstawie pomiarów należy zaliczyć moc sygnału EEG. Jest to także jeden z najbardziej podstawowych parametrów używanych do mapowania. Z pośród wielu innych parametrów warto wspomnieć rozkład gęstości źródeł prądowych, który jest jednocześnie interesujący jako niezależny od położenia elektrody odniesienia.
Ad 3). Do wielkości nie istniejących fizycznie a będących jedynie wynikiem procesów obliczeniowych zalicza się przede wszystkim rozkłady prawdopodobieństw i odchylenia od wartości średnich, zarówno dla pacjentów indywidualnych jak i dla grup pacjentów.
Różnorodność istniejących parametrów wskazuje na istniejącą mnogość informacji, które mogą zostać otrzymane na podstawie analizy EEG. Jednocześnie pokazuje brak parametrów uniwersalnych, łączących wiele informacji w jednej mapie, dających możliwość redukcji danych koniecznych do przeanalizowania bez ich zubożania. Popularne obecnie parametry mapowania mogą dawać z jednej strony bardzo dużo trudnych w interpretacji informacji, a z drugiej strony przekazywać informację w sposób prosty, lecz bez istotnego znaczenia diagnostycznego. I tak przykładowo mapowanie potencjałów wyładowań u chorego na padaczkę daje bardzo dużo informacji, lecz informacja ta, poprzez swój rozmiar i złożoność jest bardzo trudna do interpretacji. W przypadku tego samego chorego wykonanie mapowania mocy sygnału EEG da bardzo dużą redukcję danych i w rezultacie prostą informację, która jednak pozbawiona będzie większego znaczenia diagnostycznego, może bowiem potwierdzić istnienie patologii bez jakichkolwiek wskazówek lokalizacyjnych. Ponadto jakość informacji niesionych przez mapy może być dodatkowo obniżona poprzez niewłaściwy wybór fragmentów zapisu, na podstawie których mapy były wykonywane