Podstawowym czynnikiem warunkującym poprawność map jest dostateczna ilość elektrod rejestrujących sygnał oraz ich poprawne rozmieszczenie. Czynnik ten odzwierciedla przestrzenną odmianę twierdzenia Kotelnikowa-Shannona o próbkowaniu i częstotliwości granicznej Nyquista. Ogranicza on maksymalną rejestrowaną częstotliwość przestrzenną do odwrotności podwojonej odległości pomiędzy elektrodami. Innymi słowy, występujące miejscowo zmiany w EEG mogą zostać nie zarejestrowane, jeśli w ich okolicy nie zostaną rozstawione elektrody. W skrajnym wypadku możliwe jest np. nie zarejestrowanie rytmu alfa, jeśli nie będzie elektrod ustawionych na potylicy.
Obecnie większość systemów wykorzystuje systemy oparte na międzynarodowym układzie odprowadzeń 10–20 i jego rozszerzeniach, np. rekomendowanym przez IFCN systemie 10%, umieszczając na powierzchni czaszki 19 lub więcej elektrod. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż liczba odprowadzeń, z których można rejestrować zapis, ulega często ograniczeniu poprzez czynniki praktyczne, takie jak dostępność danego typu aparatu, bądź wzmacniacza EEG, czy też przetwornika analogowo-cyfrowego o określonej liczbie kanałów.
Zastosowanie popularnych aparatów 16-to kanałowych w przypadku pominięcia elektrod linii środkowej (F z , C z , P z ) powoduje niestety przestrzenne niedopróbkowanie okolic linii środkowej i błędy w obrazie map. Jednakże aparaty tego typu, a także dysponujące jeszcze mniejszą liczbą kanałów, mogą zostać z powodzeniem wykorzystane do dokładnej analizy określonych, niewielkich rejonów zainteresowań, np. okolicy wzrokowej czy czuciowej przy badaniu potencjałów wywołanych. Najnowsze badanie sugerują, że wystarczająca liczba odprowadzeń to ok. 100 – 128 elektrod rejestrujących. Przy tej ilości elektrod znajdują się one w odległości ok. 2,5 cm jedna od drugiej, rejestrując pola elektryczne pochodzące od rozłącznych generatorów korowych. Dalsze zwiększanie liczby elektrod, a więc zmniejszanie odległości pomiędzy nimi, prowadzi już nie do zwiększania rozdzielczości przestrzennej, lecz do rejestracji tych samych potencjałów przez różne (sąsiednie) elektrody